جلوه

به نام او

شیعیانی خوش خیال!

حضرت علی ع در نهج البلاغه می فرمایند:

«...اما هجرت جایگاه نخستین خویش را دارد – که خداوند را به زمینیان نیازی نباشد چه در تقیه و چه در مبارزات علنی- و هجرت بر کسی اطلاق نمی شود مگر با شناخت حجت خدا در زمین؛ و آن که او را بشناسد و با معرفت و شناخت به وجودش اقرار کند، مهاجر راستین باشد... باری جریان ما دشوار و پیچیده باشد (صعبّ مستصعب) و به دوش کشیدن بارش را هیچ کس نتواند، مگر آن بنده ای که خدای قلبش را آزموده باشد و نیز جز سینه های امانت دار و اندیشه های استوار ژرفای سخن مار را درنیابد!...»

هجرت از بیت نفس سلوک می خواهد و سلوک راه می خواهد و صراط المستقیم حجت خداست و کسی نمی تواند به راستی هجرت کند و مهاجر نام گیرد مگر آنکه بر صراط حجت خدا گام نهد و پس از شناختن او و معرفتش پا جای پای او بگذارد.

خوش خیالی بسیاری از ما شیعیان جای بسی تعجب دارد که دارا بودن آن امر صعب مستصعب را هر کسی داعیه دار است. هر کسی که خود را شیعه می داند. امری عظیم چون ولایت و شناخت حجت خدا و عشق او را همه گمان می کنند که دست یافته اند و ذخیره کرده اند برای شب های شهادت و ولادت و قدر و بعد از مرگ برای شفاعت. بقیه ایام هرکس کار خویش می کند و بر مدار هواهای خویش می گردد و در همان حال خود را عاشق ائمه ص نیز می داند. می ترسم که این خوش خیالی کار دست مان دهد و در پس این امروز فردایی باشد که شفاعت به آن کس برسد که با حضرات معصومین و به دنبال آنها سلوک کرده باشد و خوش خیالانی چون ما را شیطان با سرابی به جای آب مشغول داشته باشد.

قصه عاشقی ما و عشق به آن بزرگواران درد آور تر است. یک عشق زمینی به جمال زیبا رویی با خور و خواب و خشم و شهوت نمی سازد و عاشق را از همه چیز جدا می کند و بسته و خسته معشوقه می گرداند؛ اما گویا عشق ما به ائمه با همه چیز می سازد. عاشق حضرت علی ع می تواند سیر بخوابد در حالی که در اطرافش بی نوایانی گرسنه به خود می پیچند، می تواند دروغ بگوید، می تواند خیانت کند، می تواند دست در بیت المال ببرد، می تواند اسراف کند، می تواند .... عاشق حضرت بقیه الله عج می تواند پشت به ولایت فقیه و رو به سکولاریسم بنشیند،  می تواند توی تاکسی ، می گویند فلان، و شنیده ام بهمان بلغور کند، می تواند هر روز کشته شدن چندین زن و کودک و جوان و پیر فلسطینی و لبنانی و عراقی و سودانی و .. را ببیند، می تواند راه پیمایان روز قدس را مسخره کند، می تواند برای دموکراسی سینه چاک کند، می تواند در انتخابات شرکت نکند یا اگر می کند ببیند کی عضو کدام حزب است تا رای جناحی بدهد وحتی می تواند گرد یک عمامه دار مدعی خرق عادات و کرامات و نیابت را بگیرد و سر پلیس را به سنگ جهالت بشکند.

عاشق حضرت فاطمه س می تواند...

عاشق حضرت اباالفضل می تواند...

عاشق امام حسین ع  می تواند...

... و چه غم انگیز است این قصه عاشقی جاهلانه هوس آلود ما.